Biblioteka Uniwersytecka w Belgradzie
Budynek biblioteki | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Dyrektor |
prof. dr Aleksandar Jerkov |
Data założenia |
1844 / 1921 |
Wielkość zbiorów |
ok. 1 500 000 |
Położenie na mapie Serbii | |
44°48′22″N 20°28′29″E/44,806111 20,474722 | |
Strona internetowa |
Biblioteka Uniwersytecka im. Svetozara Markovicia – biblioteka centralna w systemie bibliotek Uniwersytetu w Belgradzie, która nosi imię Svetozara Markovicia, serbskiego działacza politycznego z XIX wieku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Biblioteka Uniwersytecka w Belgradzie jest największą bibliotekę uniwersytecką w tym kraju. Pełni funkcję biblioteki centralnej Uniwersytetu Belgradzkiego (każdy wydział ma swoją bibliotekę)[1].
Należy do bibliotek Carnegie, wybudowana z zasobów finansowych przekazanych przez biznesmena i filantropa Andrew Carnegie po I wojnie światowej. Belgrad był jednym z trzech miast w których została wybudowana biblioteka Carnegie[2]. Dwa pozostałe to Reims i Leuven[3]. W 1920 roku rząd Serbii otrzymał 100 000 USD na budowę biblioteki. Ministerstwo Edukacji podjęło decyzję, że za pieniądze zostanie zbudowany budynek biblioteki Uniwersytetu w Belgradzie. Prace rozpoczęto 23 czerwca 1921 roku, a uroczyste otwarcie miało miejsce w dniu św. Cyryla i Metodego 24 maja 1926 roku. Imię Svetozara Markowica nadano bibliotece w 1946 roku w stulecie jego urodzin[4].
Budynek
[edytuj | edytuj kod]Projekt budynku przygotowali znani serbscy architekci Andra Stevanović , Dragutin Djordjević i Nikola Nestorović . Przyjęli oni założenie, że styl budynku powinien być zgodny z jego przeznaczeniem. Jest to budynek wolno stojący. Wejście zdobią cztery kolumny z frontonem z symetrycznie umieszczonym akroterionem. Ozdoby na froncie budynku wyrzeźbił Stojanovic. Wnętrze jest wzorowane na ówczesnych bibliotekach berlińskich. Czytelnia studencka został umieszczona na parterze, a profesorska na piętrze. W budynku znalazły się też mniejsze czytelnie, magazyny i katalogi. Meble zostały zakupione w kraju i za granica w ramach pożyczek rządowych i odszkodowań niemieckich. W holu umieszczono podarowane popiersie Andrew Carnegie[5]. Gdy podczas II wojny światowej zostaje zniszczona Biblioteka Narodowa Biblioteka Uniwersytecka, która posiadała wówczas 280 000 woluminów przejmuje jej funkcję[6].
W 2016 roku biblioteka otrzymała darowiznę w wysokości 106 000 USD na przebudowę fasady i dachu z amerykańskiego Funduszu Ochrony Dziedzictwa Kulturowego. Prace zostały wykonane w 2017 roku[7].
Zbiory
[edytuj | edytuj kod]Jako biblioteka naukowa gromadziła prace naukowe profesorów i pracowników naukowych oraz podręczniki dla studentów uniwersytetu. Do zbiorów włączono także cześć książek zgromadzonych na wydziałach działającego od 1905 roku uniwersytetu, książki otrzymane w ramach reparacji wojennych z Niemiec oraz darowizny z kraju i zagranicy[6]. W 1922 roku biblioteka otrzymała książki ze Smithsonian Institution z Waszyngtonu oraz z Misja Republiki Czechosłowackiej w Belgradzie. Cenne zbiory podarowali bibliotece między innymi: Joca Vujić , Vojislav Jovanović Marambo , Bozidar Karadjordjevic, Mihajlo Pupin, pisarz Branimir Ćosić , Isidora Sekulić, Anica Savić Rebac, filozof Dimitrije Mitrinović i inni[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ University of Belgrade [online], web.archive.org, 26 lutego 2014 [dostęp 2020-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-26] .
- ↑ University library: Library guide [online], web.archive.org, 21 lutego 2014 [dostęp 2020-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-21] .
- ↑ Annual Report / Carnegie Endowment for International Peace – Carnegie – Google Livres [online], books.google.com [dostęp 2017-11-22] .
- ↑ Знаменитости Београда – Универзитетска библиотека Светозар Марковић [online], belgrade-beat.rs [dostęp 2020-05-03] .
- ↑ a b Саша Михајлов , УНИВЕРЗИТЕТСКА БИБЛИОТЕКА „СВЕТОЗАР МАРКОВИЋ“, Belgrad 2009 .
- ↑ a b Дубравка Симовић , УНИВЕРЗИТЕТСКА БИБЛИОТЕКА “СВЕТОЗАР МАРКОВИЋ” У БЕОГРАДУ [online] [dostęp 2020-05-03] .
- ↑ Универзитетска библиотека добиja највећи грант Амбасадоровог фонда за очување културног наслеђа [online], Амбасада САД у Србији, 16 października 2016 [dostęp 2020-05-03] (serb.).